Halloween? Samhain!

Als skelet en heks verklede kinderen in de klas van mijn dochter. Met spinrag en pompoenen versierde ramen. Doodskist- en spookvormig snoep in de supermarkt. We kunnen er niet meer omheen: Halloween heeft Nederland veroverd. En wat mij betreft is dat een verrijking. Niet vanwege de commerciële wildgroei aan Halloween prullaria of een voorliefde voor griezelig en duister. Maar vanwege de traditie die hieraan ten grondslag zou liggen. Vanwege Samhain.

Ik ben geen cultuurhistoricus en rond de betekenis van Samhain is nogal wat onduidelijkheid. Dus heb ik de vrijheid genomen mijn eigen interpretatie te geven aan dit eeuwenoude Keltische momentum. Wat we wél is dat Samhain rond de nacht van 31 oktober en 1 november door de Kelten gevierd werd als begin van de winter en het nieuwe jaar. Op deze nacht zou de sluier tussen het aardse en bovenaardse op zijn dunst zijn en werden er rituelen gedaan waarbij het oude werd afgesloten en het nieuwe verwelkomd. De oogst was binnen en in de natuur sterft al dat niet langer nodig is. Het wordt donker en stil.

Keltische kalender
Afbeelding https://www.celticgarden.de/

Ha! Vandaar de Halloweense geesten, spoken en het duister. Maar dat is niet wat mij zo aanspreekt. Het afscheid nemen van het oude en verwelkomen van het nieuwe des te meer. Ik maakte er zelfs een klein ritueel omheen. Al jaren blijf ik 31 oktober op, tot het 1 november 1:11 uur is. Als man en kinderen slapen zet ik mijn beeldscherm uit en steek ik een paar kaarsen aan. Dan neem ik de tijd om te bedenken wat ik los wil laten en wat voorbij is gegaan in het afgelopen jaar. Ook overweeg ik welke richting en nieuwe dingen zich aandienen. Behalve het geluid van mijn pen over het papier is het stil.

Om 1:11 uur gaat mijn boek met overpeinzingen dicht en blaas ik de kaarsen letterlijk en figuurlijk uit.

Ik wil graag geloven dat de nacht van Samhain zich beter leent om los te laten en intenties te zetten dan andere momenten. Maar ook als dat niet zo is voelt het goed ieder jaar een vast moment van bezinning in te plannen. Een stiller moment dan 31 december en een meer naar binnen gekeerde tijd dan bij een nieuwe lente.

En misschien, wie weet, hangt er echt een beetje magie in de lucht als het Samhain is. Voor mij is 1 november hoe dan ook een bijzondere datum. Want op 1 november 2011 maakt mijn man mij zo rond de klok van 1:11 uur wakker. Ik had hem een tijdje daarvoor verteld dat ik graag een kindje zou krijgen. Hierna viel het gesprek stil en leek het onderwerp van de tafel. Tot die bewuste nacht. “We moesten er maar voor gaan”, deelde hij mede voor hij zich omdraaide en in slaap viel. Nog geen jaar later werd ons eerste kindje geboren. In Samhain de kiem van zijn ontstaan.

Zou er toch iets bijzonders schitteren in deze geheimzinnige nacht?

Klein Samhain ritueel: kaarslicht en contemplatie

Hoera voor herfst

Ik houd van herfst. Heel erg veel. Natregenen op de fiets, in het donker je bed uit, blaadjes die vallen. Heer-lijk. En nee, ik ben niet sarcastisch. Terwijl anderen weemoedig terugblikken naar zomer, slaak ik een zucht van verlichting als de barbecue-pakketten in de supermarkt plaats hebben gemaakt voor gevulde speculaas.

Deel jij deze eigenaardigheid niet en verstop je je het liefst onder de dekens tot de lente weer begint? Laat mij je dan uitleggen waarom ik denk dat het toch (of; juist) de moeite loont om vrede te sluiten met de donkere maanden en de kilte die komt.

Voor mij is het makkelijk, vrolijke vrienden zijn met herfst. Ik ben namelijk niet zo goed in zomer. Waar iedereen blij naar buiten treed blijf ik liever binnen. Figuurlijk dan. Ik ben van het verlegen soort. Klassiek geval van introvert. Volle terrassen, drukke stranden en vrolijke feestjes? Nee dank je. Ik ben niet zo goed in menigten en sociale gelegenheden. Ik ben meer van de stilte. Van herfst.

Deze tijd van het jaar is voor mij steeds weer een welkome uitnodiging om na de uitjes, de borrels, de speeltuinen, pretparken, kermissen en vakantie naar binnen te gaan. Thuis te komen. Mijn aandacht te richten op de kleine maar zo belangrijke dingen. Een grote pan soep te koken, knutselen met de kinderen, met een goed boek en een pot thee op de bank. Mijmeren over wat ik belangrijk vind, waar ik sta en naartoe wil. Te genieten van een warme douche na een koude regenbui. Vroeg naar bed en vroeg weer op. Een kop koffie voordat de wereld wakker wordt.

Voor degene die met de komst van de herfst het goede gemoed ziet verdwijnen rest mij een cliché voor te leggen: verzet je niet als de natuur zich terugtrekt, maar beweeg mee. Als je naar binnen gaat en stilte zoekt voltooien zich de mooiste dingen. Geen weelderig bloeiende bloemen of luid vogelgekwetter deze tijd. Maar het ontkiemen van zaden onder het oppervlak. En als het echt niet lukt, hoera-en voor herfst, troost je dan met de gedachte dat introverte zielen als ikzelf nu even ons stille feestje vieren.

Stoptober

Georgina Verbaan kijkt me bemoedigend aan. Ze vertelt dat ze 28 dagen niet gaat roken, want Stoptober. “Doe ook mee, want samen staan we sterk” lacht ze me toe. En hoe kun je Georgina nu iets weigeren? Ik heb geen idee. Dus Stoptober it will be.

Het is al (help!) vijfentwintig jaar mijn quilty pleasure. Roken. Niet veel hoor. Na het avondeten in de schuur met man even de dag doornemen in een walm van tabak (‘lekker’). Of bij een borrel met een steeds kleiner groepje hardnekkige volhouders in een tochtig portiek (‘gezellig’). Die paar sigaretten per week kunnen toch geen kwaad, houd ik mezelf voor. En, iedere gek heeft zijn gebrek. Roken is het mijne.

Maar goed, toen was daar Georgina. Ik ben dol op Georgina. Al zou ze me in een commercial aansporen om een maand gras te eten (“want samen staan we sterk”), ik zou het doen. Dus spreek ik mezelf moed in: ik kan best stoppen met roken. Want mijn quilty pleasure is ongezond en duur en eigenlijk helemaal niet zo heel erg lekker en gezellig. Misschien moet ik mezelf een minder schadelijk gebrek aanmeten. Karaoke ofzo.

Daar ga ik. Dag vier vandaag, en het is nog een makkie. De moeilijkheid komt vast als zo het weekend is en er een fles wijn wordt ontkurkt. Maar voor nu ben ik vol goede moed.

Sterker nog, ik heb besloten een Stoptober-aanhanger in de brede zin te worden. Nu ik toch op de stoppende toer ben, waarom niet de komende maand meer minderen?

Mijn doel is niet alleen stoppen met roken, maar ook een maand geen spullen kopen die ik eigenlijk niet nodig heb. Dus we eten de kasten leeg en ik ga alleen naar de winkel voor het noodzakelijke. Mijn H en M app krijgt een maandje vakantie en die nieuwe sokken voor de kids wachten maar tot ze werkelijk dreigen op blote voeten naar school te moeten. Het voelt best goed om even kritisch te kijken naar mijn consumptiepatroon en niet onnodig te verspillen. Te beseffen genoeg te hebben in plaats van gedachteloos te struinen naar meer.

Tegelijk ruim ik deze maand kasten, schuur en zolder op en leeg ik mijn bakfiets een paar keer bij Noppes. Ik haak een sjaal van restjes wol, leen boeken bij de bieb en her-bekleed de eetkamerstoelen met een stuk stof dat ik nog had liggen. Ik neem voor sap en limonade te maken van de gulle opbrengst van de perenboom in de achtertuin en tover de appels uit de voortuin om tot moes en taart. Ontspullen, weggeven en zelf maken is eigenlijk veel leuker dan kopen, weggooien en laten verstoffen.

Dus niet roken en minder kopen is mijn devies voor oktober. En ik heb er (nu nog;-)) zin in! Nog leuker zou het zijn als er bondgenoten aansluiten. Heb jij ook een gewoonte waar je wel een maandje zonder wil? Of is er iets wat je minder zou willen doen en waarmee je jezelf en/of de wereld iets leuker maakt (denk minder snoepen, minder Facebook, minder energie verspillen, roddelen, de auto pakken, mopperen, consumeren, roken… de keuze is reuze)? Laat het weten in een opmerking hieronder en we stoptoberen samen.

De projectplanning 🙂

Aan de slag

Ik stond een beetje op pauze de afgelopen, zeg, jaren. Wat werk betreft dan. Want met twee kleine kinderen en een man met een agrarisch bedrijf was pauze niet bepaald stilstand. Maar na jaren van luiers verschonen, Lego-bouwwerken bewonderen, huishoudelijkheden en kleine parttime schrijfklusjes is de jongste nu naar school. En heus, ik mis haar koddige gezelschap maar (zucht van verlichting) ein-de-lijk vind ik ruimte om écht aan het werk te gaan.

Het voelt een beetje alsof ik onder een steen vandaan kom kruipen. Start mijn computer. Treed wat onwennig Google binnen. Hallo wereld, wat heb jij de afgelopen jaren gedaan? Gewapend met een kop koffie, mijn favoriete playlist en een hoofd vol ideeën is de beurt nu aan mij. Hier ben ik. Maar ik weet niet goed waar te beginnen.

Ik vind het ook gewoon spannend, mezelf als schrijvende ZZP-er wereldkundig maken. Het voelt veiliger en vertrouwd onder mijn steen. Als je niet opstaat kun je ook niet vallen. Maar ik herinner mezelf eraan dat de wereld groter is dan de bubbel waarin ik de afgelopen tijd voor mijn gezin zorgde. Ik wil meedoen. Mijn horizon verbreden en naar buiten. Mooie dingen maken. Een bijdrage leveren.

Dus hup, een punt achter die blog. Artikelen schrijven, pitchen, promoten. Afgewezen worden en opnieuw proberen. Vertrouwen op de juiste plek te komen. Leren, richting veranderen en slagen. Ik vervang mijn ‘wat-als-ik-val?’ voor ‘wat-als-ik-vlieg?’, pak nog een kop koffie en zet een uptempo muziekje op. Daar gaan we…

Moed verzamelen…

Brand New Bureau Vroeger!

Hoezee! 
Op de niet al te stralende ochtend van 12 maart in 2019 zette ik mijn voorzichtige schreden in het rijk der ZZP-ers. Ik schreef me in als tekstschrijver bij de Kamer van Koophandel en daarmee is Bureau Vroeger (weer) een feit. 
En ik heb zin om aan de slag te gaan!

Minder zin heb ik doch, in de schaamteloze zelfpromotie bij het ondernemerschap schijnt te horen… Niet mijn piece of cake. Maar goed, omdat het moet…

Daar gaan we;

Zoek je iemand die jouw verhaal online of op papier kan vertellen? Ik schrijf je (web)tekst, persoonlijke verhaal of artikel graag voor je!
Door een mix van jarenlange ervaring, kennis van content, een persoonlijke benadering en ouderwetsche kwaliteit maakt Bureau Vroeger mooie teksten op maat. Voor bedrijven en particulieren. Vakkundig en integer.

Zo.
Dat is eruit.

Ben je benieuwd wat Bureau Vroeger voor jou(w bedrijf) kan betekenen? Mail me! Ik ga graag en vrijblijvend in gesprek over de mogelijkheden.

Of als je meer van het onderzoekende soort bent, kunt je bijvoorbeeld bij de bloemkooltelers van Westfresh, op de blog van DeCDPerserij.nl of op de site van Aeslupa zien wat ik zoal geschreven heb.